Важны ўклад у справу Перамогі
над агрэсарам унёс беларускі народ. На франтах вайны супраць Германіі змагалася
каля 1,3 млн беларусаў. Каля 400 ураджэнцаў Беларусі сталі генераламі і
адміраламі. Многія з іх камандавалі ў ваенны час буйнымі злучэннямі арміі і флоту:
21 - войскамі, каля 50 - карпусамі, звыш 100 - дывізіямі.
Актыўны ўдзел прымалі беларусы
ў антыфашысцкім руху еўрапейскіх краін - Францыі, Італіі, Бельгіі. Змагаліся з
ворагам ураджэнцы Беларусі і ў шэрагах армій саюзнікаў. Толькі ў складзе
знакамітай арміі Андэрса, якая праславілася пры вызваленні Італіі, змагалася
звыш 3 тыс. беларусаў. Нямала прадстаўнікоў беларускай эміграцыі змагалася ў
шэрагах амерыканскіх і англійскіх
экспедыцыйных войскаў.
За мужнасць і гераізм,
праяўленыя на франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў варожым тыле, каля 300 тыс. выхадцаў з нашай рэспублікі былі
ўзнагароджаны баявымі ордэнамі і медалямі. 408 (441) ураджэнцаў Беларусі
ўдастоены звання Героя
Савецкага Саюза. 65 чалавек сталі поўнымі кавалерамі ордэна Славы. 4 беларусы
атрымалі званне Героя за ўдзел у разгроме мілітарысцкай Японіі.
У савецкім тыле на эвакуяваных
прадпрыемствах працавала 1,5 млн жыхароў Беларусі. Не шкадуючы сіл, яны ўносілі
свой уклад у справу разгрому ворага. Так, беларускія чыгуначнікі працавалі
больш чым на 40 магістралях
краіны. З тэрыторыі БССР у глыб СССР было вывезена 120 буйных прадпрыемстваў і
14 прамысловых арцеляў, 60 навукова-даследчых інстытутаў, вопытных гаспадарак,
20 вышэйшых і сярэдніх навучальных устаноў і інш. Важныя для абароннай прамысловасці
даследаванні праводзілі беларускія навукоўцы.
ЗМЕСТ СЕКТАРА
1. Крыжаванка "Подзвіг беларускага народа"
2. Тварцы Перамогі - героі зямлі беларускай
2. Тварцы Перамогі - героі зямлі беларускай
3. "Подзвіг беларуса"
1. Крыжаванка "Подзвіг беларускага народа"
Заданне: Адгадай героя па яго апісанні.
Падказка: Адказы на некаторыя пытанні можна атрымаць у музейным пакоі "Памяць" на інфармацыйным стэндзе "Да 75-годдзя Вялікай Перамогі"
Заданне: Адгадай героя па яго апісанні.
Падказка: Адказы на некаторыя пытанні можна атрымаць у музейным пакоі "Памяць" на інфармацыйным стэндзе "Да 75-годдзя Вялікай Перамогі"
2. Тварцы Перамогі - героі зямлі беларускай
Хто з беларусаў і ўраджэнцаў
Беларусі з'яўляецца поўным кавалерам ордэна Славы?
Колькі камандзіраў палкоў,
нашых землякоў, ўдастоены звання Героя Савецкага Саюза?
Хто з беларусаў вызначыўся ў
ходзе Берлінскай аперацыі і штурме г. Берліна?
Хто з воінаў-землякоў ахвяраваў
сваім жыццём дзеля перамогі, падарваўшы сябе і суперніка?
Хто з генералаў і адміралаў,
ураджэнцаў Беларусі, у гады Вялікай Айчыннай вайны быў узнагароджаны вышэйшымі
ордэнамі ваеначальнікаў і флатаводцаў: Суворава, Кутузава, Багдана Хмяльніцкага
І ступені, Ушакова і Нахімава?
На гэтыя пытанні і не толькі адказы можна знайсці ў кнізе А. А. Кавалені «З верай у Перамогу. Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне».
3. "Подзвіг беларуса" На гэтыя пытанні і не толькі адказы можна знайсці ў кнізе А. А. Кавалені «З верай у Перамогу. Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне».
Подзвіг беларуса Трыфана
Лук'яновіча ў канцы Вялікай Айчыннай вайны назаўжды запомніўся свету,
ўзрушанаму найвялікшым гераізмам і гуманнасцю савецкага чалавека.
Воін выратаваў ад смерці
дзяўчынку-немку, а сам пры гэтым загінуў.
... Канец красавіка 1945 года.
Ідуць апошнія баі ў Берліне. Воінам 301 - й стралковай дывізіі трэба было
штурмаваць урадавыя будынкі гітлераўскага Рэйху. Ішла падрыхтоўка да штурму
чарговага дома, і некаторы час на перадавой наступіла зацішша. І раптам усе,
хто знаходзіўся на назіральным пункце камандзіра дывізіі, хаваўся ў руінах,
убачылі, як з-за аднаго дома на нямецкім баку выйшла жанчына з дзіцём на руках
і стала пераходзіць вуліцу. Яны былі ўжо на яе сярэдзіне, калі з нямецкага боку
пачулася кулямётная чарга, і жанчына, не выпускаючы дзіцяці, як нежывая ўпала
на маставую. Прайшоў нейкі час, і байцы пачулі гучны плач дзіцяці. Яно поўзала
каля забітай маці, тармашыла яе і так плакала, што ў загартаваных вайной салдат
мароз пайшоў па скуры.
І тады з хованкі падняўся баец.
Закінуўшы за плечы аўтамат, ён прыціснуўся да маставой, папоўз у бок дзіця,
якое плача. "Сяржант, назад!"- крыкнуў камандзір роты, але той толькі
махнуў рукой і папоўз далей. Гэтым байцом аказаўся старэйшы сяржант Трыфан
Лук'яновіч.
У войска Лук'яновіч сышоў у
першы ж дзень вайны і амаль увесь час знаходзіўся на перадавой. Удзельнічаў у
Сталінградскай бітве, у баях за вызваленне Малдавіі. Быў паранены, а пасля
лячэння лекары вынеслі прысуд: "да службы ў войску не прыдатны".
Сяржант паехаў у вызвалены Мінск, дзе спадзяваўся знайсці сям'ю, пра якую
нічога не ведаў з таго часу, як пакінуў родны горад. Але на месцы, дзе стаяў
яго дом, быў толькі пустыр. Ад суседзяў даведаўся, што ў першыя дні вайны ў
хату трапіла фашысцкая бомба. Загінула ўся яго сям'я-жонка, дзве маленькія
дачкі і цешча. За сувязь з партызанамі фашысцкія карнікі забілі яго бацьку,
маці і малодшую сястру, якія жылі ў вёсцы недалёка ад Мінска.
Лук'яновіч адправіўся даганяць
сваю дывізію, адшукаў яе на тэрыторыі Польшчы і ўпрасіў камандаванне дазволіць
яму застацца ў частцы. Даведаўшыся аб трагедыі яго сям'і, камандзір дывізіі ў
парушэнне ўсіх правілаў пакінуў яго ў частцы.
І вось цяпер Трыфан Андрэевіч
паўзе па Берлінскай маставой, каб выратаваць нямецкае дзіця, бацька якога, можа
быць, забіў яго сям'ю.
Лук'яновіч дапоўз да забітай
жанчыны, узяў дзяўчынку і папоўз назад. Але паўзці з дзіцем было нязручна. Ён
устаў і, прыціскаючы дзяўчынку да грудзей, прыгнуўшыся, пабег. І калі ўжо дабег
да сваіх, з нямецкага боку пачуўся адзіны стрэл: як відаць, снайпер, які
стаіўся ў руінах, вырашыў не выпускаць сваю ахвяру. Лук'яновіч пахіснуўся, але
паспеў перадаць сваю ношу ў працягнутыя рукі байцоў і ўпаў.
Праз пяць дзён Трыфан Андрэевіч
памёр у ваенным шпіталі, не дажыўшы да перамогі некалькі дзён.
Гэтая гісторыя мела працяг. Пры
стварэнні вядомага ўсім свеце помніка воіну-вызваліцелю ў берлінскім
Трэптаў-парку скульптар Яўген Вучэціч ўзяў за аснову менавіта подзвіг беларуса.
Выкарыстаныя
крыніцы інфармацыі:
Новік, Я.К.
Гісторыя Беларусі 1917-1945 гг. : вучэбны дапаможнік / Я.К.Новік. - Мінск :
Народная асвета, 2012. - 178 с.
Комментариев нет:
Отправить комментарий